عشق گاهی خواهش برگ است , در اندوه تاک
عشق گاهی رویش برگ است,در تن پوش خاک
عشق گاهی ناودان گریه اشک بهار
عشق گاهی طعنه بر سرو است , در بالای دار
عشق گاهی یک تلنگر بر زلال تنگ نورپیچ و تاب ماهی اندنشه,درژرفای تور
عشق گاهی میرود آهسته تا عمق نگاه
عشق گاهی شور رستن در گیاه همنشین خلوت غمگین آه
عشق گاهی غرقه خورشید,در افسون ماه
عشق گاهی سوز هجران است در اندوه نی
رمز هوشیاریست در مستی می
عشق گاهی آبی نیلوفریست قلک اندیشه سبز خیال کودکیست
عشق گاهی معجز قلب مریض رویش سبزینه ای در برگریز
عشق گاهی شرم خورشید است , در قاب غروب روزه ای با قصد قربت,ذکر بر لب , پایکوب
نوشته های دیگران()