سلام وصدسلام به هرکی که دلباخته

به هرکی که می دونه انتظار یک درد بی علاجه

این دل من یه روز ازروزای پائیز

ازقفس سینه رها شدبه هوای یک نورخدایی

دل من عاشق شده بود ساکت وآروم

عاشق یک بنده نورانی وپاک

روزا وشبا می گذشت ومن عاشق بودم

من به یادوخاطر عشق چه کارها که نکردم

همه روزا برام عیدوهمه شبا برام شب جشن

این دل من دیگه آروم وقرار نمی دونست

همه دردم فقط این بودکه مبادابفهمه

نکنه که بفهمه دلم عاشقش شده

نکنه ازمن واین دل من دوری کنه

بره ازشهرودیارم،بمونم غریب وتنها

دل من عاشق اوبود ودلواپس

دلواپس اینکه نکنه عشقم تو نگام باشه

نکنه ازنگام بخونه خدای زمینی من شده

نکنه بدونه دلم بدون اون یک لحظه هم نمی تونه

دل من حتی تو عاشقی هم غریب بود

هرکی عاشق می شه معشوقش می دونه

ولی من ترس از دونستن او داشتم

ای خدا غریبی و بی کسی تا کی،چقدر

دل من از نسل آلاله های غریبه

از نسل قصه های دردآلود

دل او از نسل شقایق های نازه

از نسل پاکه انبیائه

دل من دوری وطاقت نمی دونست

دل او رسم عشق وعاشقی را ازبرنبود

دل من سالها ساکت وآروم ماند

 دل او سالها غافل از عشق من ماند

دل من ،چشم من ، هوای من ،برای او بود

دل او،چشم او،هوای او،برای دیگری بود

وای از روزی که دانستم او عاشق بود

عاشق چشم های مست دیگری بود

چه عذابی داشت آن روز وآن لحظه

همه عشقم ،همه صداقتم همه پایمال شد

من به عشق او مسلمان شده بودم

خدایا معجزه عشق مرا زنده کرد

مرا به سوی تو خواند

خدایا این مسلمانی را کجا گذارم

وقتی عشق من ازمن دوری می کند

خدا یا عشق مرا به درگاه تو آورد

دوری از درگاه تو سزای من نبود

خدا یا معجزه عشق را از من نگیر

مرا از درگاهت دور نگرداند

نوشته های دیگران()

افسانه غریب
[عناوین آرشیوشده]